ATATÜRK ölmez çocuğum, yanılgıya düşme sakın
Ülkemin ufuklarında her gün yeniden doğacak
İnsanlığı kaybetmemiş, kıymetten anlayan, HAK’kın
İman olan kullarında her gün yeniden doğacak

Memur, öğrenci, işçide sevgisi var her birinde
O’nun hatırası yaşar yüreğinde en derinde
İşçi, köylü, amelenin alnından düşen terinde
Nasır tutan ellerinde her gün yeniden doğacak


Çağlar geçse üzerinden eskiye çıksa da zaman
Kainatın yaşam ömrü milyon yıl olsa da ceman
Hanesinde insan sesi bacasında daim duman
Tüten Türkmen illerinde her gün yeniden doğacak


Uğruna canlar verilir dalda bir tek yaprağımın
Şehidime kucak açan şu mübarek toprağımın
Semalarda dalgalanan ihtişamlı bayrağımın
Beyazında, allarında her gün yeniden doğacak


Dünkü günü tanımadan umuda yönelmez yarın
Yaratanı bilinmezse kıymeti bulunmaz var*ın
Yediden yetmişe kadar çocuk, ergen, ihtiyarın
O’nu anan dillerinde her gün yeniden doğacak


O en büyük kahramanı yaşanılmış tüm çağların
O’nunla kıymeti oldu yayla, ovalar, dağların
Özgür kanatlı kuşların yuvası olan bağların
Çiçek açan dallarında her gün yeniden doğacak


Aydınlık var gözlerinde semalardan daha mavi
İlmi, irfan, vicdan, kalbi gerçek itikati havi
O’na gönül verenlerin döğülmiş demirden kavi
Bükülmeyen kollarında her gün yeniden doğacak




10.11.2020