Ey can...
Anladımkì hiç bir şiir boşuna yazılmamış
Söz yokki boşuna söylenmemiş
Kalan kimdi, kimdi giden
Üşürmüş kalp dediğin
Ten alev olur yanarmış
Kalan gitti, giden yokluktan gider
Onulmaz ayrılıklara çalar çanlar
Kapıda hasretin  ayak sesleri
Ve...
Artık bize sabretmek düşer.

Ey garip gönlüm
Bekle...
Bayramları bekleyen çocuk gibi
Şafağı bekler gibi gecede bekle
Seherleri, yollarì bekle
Navrízda atesi bekle
Payızda esintı, kışta boranı bekle
Güneşin renginde yak karanlıkkarı
Zaferi bekleyenler gibi sarıl umuda
Bahar kokusunu solur gibi bekle
Evet....
Bekle...
Tut düşlerimin sıcak elinden
Yüregini bahar kokusuyla yıkamayı bekle..

Ey can...
Bilmez idin...
alev olup yanmayı
Yüreğinin harıyla harmanlamayı
Bir Börteye köle
Börteçineye divane olmayı.
Her an uykusuz avare vakitlerdesin
Bildin sevda nedir
Şimdi mum misali erimektesin
Tutuştur yüreğin ateşini
Bekle kor olup sönmeyi

Bilmez idin...
Bildin... NOGAYTÜRK