10
Yorum
64
Beğeni
4,9
Puan
1446
Okunma
aklımın odalarında kilitli kaldığım her gün
umuda biriktim !
duvarlarını yıkıp yıkıp sıvadığım gecelerin
göğ(s)ünden düştüm
bazen kanadım
bazen de kırıldı on parmağın onu da
karanlığın cebine bırakılan pusulada saklıymış meğer s’onlar
boş
eksik
ama bir o kadar da gerçek
oysa;
hiç farkedilmemiş onlarca vebâlin gölgesinde boğuluyordu kanlı yaşlar
gün batımına ne saatler kalıyor
ne de güneşin vedası
intikâmın çirkin suratına atılan okkalı tokatın rengine
hayat diyorlardı
dalıp dalıp yüzemediğim kıyıların dalgasında çürüyordu
ben gibi
zavallı mâvi
şimdi ;
hesabını kapatmamış bir kalemin şiirine yazılıyorum
ve
içimin zehrine meydan okuyorum !
26/10/2020
01;17
eMİNeYZAMAN
" Uzun bir aradan sonra eski günlerime dönmenin heyecanını yaşarken şiirimin güne gelmesi de cesaret verdi. Seçki kuruluna , yalniz bırakmayan şair dostlarıma çok teşekkür ederim. Rabbim bu günlerimizi aratmasin. "
5.0
93% (26)
4.0
4% (1)
3.0
4% (1)
Cevap Yaz