Başkent anısına


Ol kaydı zaman sumatradan mısın
Yoksa açe den suhera
Ankara’da bu eylül ikindisinde
Şimdi bende yabancısıyım şehrin
Senin kadar ürkek misafir


Suhera
Bilmiyorlar çocuksu bakışlarını açısını
Gözlerinde kiremit rengi deniz yıldızı
Derinlemesine rahatlık alabildiğine heyecan

Suhera
Tüm garlarda duraklarda bekleyen benim
Gurbet göz açınca gerçek
Kapatınca düş rüya
Yolar boyu akıp gidecek
Eteklerinin tozları süpürüşünü bilirim


Kaldırımlara bıraktığımız yalnızlık
Dil verip susan gece yıldızlar
Kızılay dan geçen başkasının kadınları
Ölümü evinde bekleyen yaşlılar
Ölümü sokaklarda unutan gençler
Sühera aynı söylediğin isimle
Roma ,Nevyork, İstanbul
İnsanlarıda eriyip bitmekte


Hasreti eylül yaptığımız hüzün
Yaşarken kendinin uzaklarında
Solmuşsa baharın yaza bıraktığı karanfil
Ağaçlar öksüz kalacak yapraksız
Öteler içinde daldığın ansızın
Bilkent otobüsüne binip gideceksin suhera
Merhaba ya da elveda
Suhera


Ümid. Harun