9
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
984
Okunma
Camdan düşen saksı gibi
dağılıyorum ara sıra.
Sonra yüzleşiyorum
realist yanımla.
Kendimden özür diliyorum
kandığım için
Bunca vefasıza
Kırk kundağa sarıp
şah damarımda büyüttüğüm ne varsa
Sözsüz bir şarkıya dönüşüyor
ruhumdaki mayın tarlasında.
Zamanın fragmanı gişe yapıyor
zihnimin koridorlarında.
Dirilmeyi bekleyen
ölülerin huzurunda.
Ömrüm uzandıkça elimin altına.
Kırk bin sorudan
bir doğru bulayım dedikçe
Yanı başımdan gelip geçiyor yıllar
Özür diler gibi sessizce..!
Ferdaca
5.0
100% (26)
Cevap Yaz
