Unutmak ölmenin yarısıdır şairem
her gün Allah a dua edersin unutmayım diye ama soranlara dersin unuttum bile
bir tek sen inanırsın bu yalana çünkü unuttum demek bile hatırlamaktır onu
kimse halden anlamaz
geceler sabah olmayı bilmez
yalnızlık vurunca geceye tavanlarda gülümser sureti
hani unutmuştum dersin sessizce hani unutmuştum
unutamadığın kurşun gibi çakılır sol yanına
evde bulduğun her şeyi atarsın onun eli değdi diye onun kokusu var diye peki ya saçlarını pekiya ellerini hiç kimse onun gibi tutmaz ellerini
hiç kimsenin sesi okşamaz yüreğini
ama üzülme şairem
geçicek bunlar
bir sabah güneş yeniden senin için doğacak içinde ne varsa küllenecek taki onu tekrar görene kadar gördüğünde de ilk zamanlarda kanayan yüreğin taşlaşıcak sadece bakıcaksın boş ve amaçsız sanki o adam senin sevdiğin adam değilmiş gibi
geçecek inan bana
sevgilerimle