Hırçınlaştım önce
Hiç bir şey demeden gitmesi icin öne sürebilcegi neden yokken gidemeyip de gidişimi bekliyen adam için
Nedenlerde kayboldum
Düşündükce öfkem arttı
Yillar sonra kalbimin kapılarını açtığım adamın
Yüreksizligine mi üzüleyim
Yoksa aşka olan inancımın kayboluşuna mı yanayım
Sustum önce
Gizli gizli ağlayışlarımı sadece Rab duydu
Neden dedim önce
ben senin kulun degil miyim dedim
Bilirim hayırsız olduğu icin benden aldın onu dedim
Ama yoruldum aşkı bilmeyen gönüllerden dedim.
Açtım ellerimi kimsesizliğimle kimsesizlerin sahibine yakardım
Sustum usul usul ben
gözyaşlarım konustu
dedim susturdu yuregimi o yüreksiz
Ahın bulmadigi adres mi vardı ki
bıraktım alacağımı
Mahşer gününe...
İmtihan...
Neyi istersen neyi seversen
onuna degil miydi?
Aşktı sevdaydı aradigim
istedigim..
Ve ben
Aşkı aradığını söyleyen bir
yüreksizin aşkına inanmam
Aptallığımdan degil iyi kalbimdendi...
Hani derler ya ne anlar eşşek hoş laftan...
Aşk ağır gelmişti ona sevilmemisti böyle safça yüreklice bu ilkti belkide
Sahip çıkamadığı aşktan geriye kalan tek şey vardı
Aşksızlıkla sevgisizlikle lanetlenmek..
Ve aşkımla lanetledim onu ağlaya ağlaya vazgeçerken ondan.
artık bir daha safca sevilmiyecek boylesi
Ben mi?
Ben vazgectim ondan,
Hakettigi de buydu
Umutlarım baska bir bahara saklı şimdi
Aşkı bilen bir gönülle ask yolculuğunda
bir gün tekrar karşılaşmak umuduyla

Ve sen vazgeçildigin gibi hakettigin gibi de unutulacaksın bir gün..
O gün çok yakın


Nevin Aktekin Gülfirat