Ne yapayım Allah’ım bildir ne yapayım.
Yanan yangının kıvılcımlarından gülller devşireyim ,
Meşalelerin ucunda karanfil yakayım,
Bu dünyanın zehrinden misk-i amber yapayım.
Ne yapayım Allah’ım bilmem ne yapayım
Zincirle bağlayıp günahları ,kötü söz kokan dillere de gem vurayım.
Bedenimin orta yerindeki yangında hayat var.
Ab-ı hayat fışkıracak biliyorum birgün,
Misk-i amber de saçılır etrafa,
Kıvılcımlar güle hasret
Gül dikeninden sıyrılırsa
O zincir düpedüz eğer ki kırılırsa...
Hayatın çemberinden geçen geçiyor,
Kimi yanıp kül olup kimi köprüden geçiyor,
Ellerinde çiçeklerle rayihasını saçanlar,
Bir de bata çıka yuvarlananlar,
Duaya sarılsınn dilim , elim semaya açılsın,
Yanıyorsa hazine kim nereye kaçırsın
Elbet bu gidişin sonu da hayra varır
Ümit ikliminde kuşlar cıvıldaşır
Bilemem nereye gider bu yol, neyin nesi,
Gözlerimi yalanlasam acep iyi gelir mi
İçimde fırtına kopar dilim de sükût
Sözün gümüş sükûtun altın olduğu yerde miyim?
Bu denizde balıklar bir zelzeleyle çıkar karaya,
Karaya çıkabilecek güç mevcut mu insan da?
Kimi gözyaşlarıyla çığlık çığlığa...
Bu dünya deviriyor insanı baştan başa,
Semadan sarkıtılan ipi tutsa elimiz,
Göz,kulak,dil huzura erer biliniz...

22 Ekim persembe 20:26