RAFIK
Rafığım can dostum halimi sorma
Kuralım masayı avare durma Tekerrür edersem yüzüme vurma Çalar saat gibi kuruldum rafık Önemi yok asla el alem ne der Bu dünyada herkes öz ömrünü yer Bekletme kadehi doldur birader Bende senin gibi sürüldüm rafık Sen vaktinde çıktın ben köyde kaldım Ne gün yüzü gördüm ne murat aldım Gördüğüm belanın içine daldım Eğilmedim amma kırıldım rafık Yaşım duruldukça ben dalgalandım Feleğin seline hep yakalandım Hayat vadisinde çok çalkalandım Aktım aktım yeni duruldum rafık Bilirsin küçükten gelir giderdi Sonradan öğrendim ne imiş derdi Mevla aynı derdi bana da verdi Bende onun gibi vuruldum rafık Çokça ısrar ettim kalkıp gitmedi Dünyada kimseye minnet etmedi Belki de ilk defa gücü yetmedi Babama da küstüm darıldım rafık Başımın üstünde kitapta dinde Suç ise suçluyum Allah indinde Yukarda ay şahit dudun dibinde O gece bir kere sarıldım rafık Kaptım palazımı aldım uçurdum Görmel köprüsünden gece geçirdim Her gece dövdüler aklım kaçırdım Karakolda üç gün soruldum rafık Aldılar elimden gelin ettiler Canımın içini elin ettiler Beni gıyabımda telin ettiler O gün öldüm öldüm dirildim rafık Hayatmış her şeyi öğreten mektep Mutluluk yok imiş dünyayı dep dep İnsanın çabası boşunaymış hep Yolun yarısında yoruldum rafık Demişler dünyadan birazda sen ye Altmış beş Ermenek yazılı künye Daha fazlasını almıyor bünye Sohbet dokunuyor buruldum rafik Zi y a A C A R 18.10.2020/KONYA |