MARTILAR
Denizlerin gerçek efendileridirler onlar.
Ne de güzel kanat çırpıyorlar.
Öyle özgür ki sahilde martılar;
Aç kalsalar da dalgalarla boğuşalar da
Özgürdür onlar.
Kıskandırırlar beni.
Bir deniz de bir evimin balkonunda,
Döner dururlar.

Hüzünlerle dolu bir rüzgar eser şuradan.
Boynum bükülür, mahzunlaşırım.
Özgür ve bağımsız bir ruhu hatırlarlar bana,
Çocuklar gibi oynaşırken,
Ayıltırlar beni,
Kanatlarını çırpınca martılar.

Bu martılar, zaman zaman öterler kora halinde,
Derin bir iniltiyle!
Seslerindeki ahenk yakar içimi!
Yalnızlığıma ortak olurlar.
Gökyüzüne bakıp bakıp hayal kurarım,
Yıldızları sayarım,
En parlağını görünce dilek tutarım,
Canım martılar…

Uykuya dalar gözlerim.
Uzun gagalarıyla,
Cama tak tak vururlar.
Uyandırırlar beni hemen.
Denizin ortasında uçurtma gibi süzülürler.
Ne romantik kuşlardır şu martılar!..