0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
382
Okunma
SONBAHAR
Bahçe kıyısındaki ulu çınar
Döktü yapraklarını ağlayarak
Yakan güneş vedalaştı denizle
Sarı nikâbını yüzüne bağlayarak.
Canandan ayrılır gibi yapraklar
Düştü yere... Altın gibi topraklar
Kandı sulara...Ve ıslak konaklar
Titredi...Sert rüzgâra bakarak.
Gökyüzü ağlıyor sanki hüzünle
Uçtu tebessüm... Oluştu yüzünde
Izrırap çizgileri...Ve gözünde
Yaşlar...ümitle toprağa atarak.
Uyudu artık haşerat, uyudu böcek
Arı, sinek altın renkli kelebek
Ebabail, kırlangıç,ve de sarı leylek
Veda busesi kondurdu koşarak.
İçler titrek,yüzlerde birer endişe
Geldi koşmaca, bitti artık neşe
Tatlı bir telaştır başlar peşpeşe
Sarar insanı kışaca artarak.
nuri baş
5.0
100% (2)
