şeffaf bir güz ve sular bulanık
nehirlerin ölü gürlemesinde
iplere asılı yaparklar rüzgarın şelalesi


direklere çakılı hayatlar
çarmıhlara gerili umutlar
tarladaki beyaz pamuk
üstüne yığılan kızıl şarap


rüzgarın dallarında vals eden bir gül
ve bir çocuğun kahkahası
onun hiç umurumda
değildi savaş veya sulh


buğdayın dönüşümü ekmek
bir vaha ve gürültüler, patırtılar
kesişen savaşlar ve
çıkar çatışmaları

ve hırçın sular aldı gitti o çocuğu
can attığı yerlere doğru

bir yokmuş bir varmış zamanları çılgın çalkantılar üstünde sörf yapan yaşamlar

son ısı tellerinde koşuşturan bir tay
sağır ve sessizce yaklaşan
kış mevsiminin peşinden


buzuların çözüldüğü günde
yeryüzünde yeryüzü allak bullak
artık bize ideoloji gerekmez
hiç biri tahıl ve ekmek vermez


deniz bir kasırgayla yarıldığı gün
güneşin saçları karardığında
kör gözlerimiz açılır ansızın
ölüm kervanının dalgaları coşunca…