Yüreğini bükmesin
Gün batımı sonrası
Şehri kuşatan sisli bulutlar;
Her akşamın bir sabahı vardır’
Her dağın bir arkası
Her umudun isyanı,
Her sevdanın bir masalı...

Hangi dağ baharını yaşamazki
Yaz sonrası hazan’a varmadan
Her son baharın bir anısı, vardır
Bir de yüreklerde küllenen ağrısı..

Ozanların dillerinde
Ulaşılamayan sevdadır Dağlar
Bazen yangın yeri
Bazen hasret kanamalı
Bazen sevda yüklü türküsü vardır dağların..

Seher yeli ile, yare haber salarken,
Benim meskenin dağlardır diyerek
Dağların hasreti ile yanık yüreği
Başlar;
Şu dağlarda kar olsaydım olsaydım...

Dağlar; seslenir şehirlere:
Başına bir hal gelirse dağlara gel dağlara.
Dağlara ulaşanlar geride kalanlar’a;
(Ölen ölü, kalan sağlar, bizimdir) dağlar bizimdir, diyerek sahiplenirler birbirlerinin acılarını.
Bitip tükenmez ezgiler sıralanır Ozanların dilinde...

Ve şehrin şairleri gün ağarırken
Selam salar seher yelleri ile
Nergiz in kokusundan
Kekliğin ötüşüne,
ceylanın sekişinden
Suların berrak sesine,
Yeşilin üstünden geçen
Dağların nefesine
Yani diyeceğim o ki;
Hasretin ve sevdanın en delisine.!
Elbet bir türküsü vardır bu dağların....

Abdullah Oral...