GONCA GÜL

Sana canım dedikce içimde can kaynıyor
Yürekten başka cümle dökülmüyor gonca gül
Aklım fikrim ikisi bir yerinden oynuyor
Sevmeyen gönüle aşk ekilmiyor gonca gül

Her yıl seninle başlar güzelliği baharın
Sök at tomurcuğundan geçmişten kalan harın
Yakarsa beni yaksın hasretin aşkın narın
Sensiz bir nefes bile çekilmiyor gonca gül

Seherde senin için öten bülbül olaydım
Sana huzur mutluluk veren bir dil olaydım
Senin için kavrulmuş tÜten bir kül olaydım
Yüreğe işlenen aşk sökülmüyor gonca gül

Aç gönül kapıların geleyim tahtım olsun
Seninle bir ömürlük sevdalı bahtım olsun
Seni candan seveyim.ölümlük ahtım olsun
Her yüreğe bu çiçek dikilmiyor gonca gül

Rengindenmi geliyor saçların kızıllığı
Cennet bahcesindenmi aldın bu nazlığılı
GÜlistanın en narin en nazlı güzelliği
Sen varken başkasına bakılmıyor gonca gül

Sönen umutlarımı yeşerttin teker teker
Candan sevmeyen aşık canana hasret eker
Candan yürekten seven bir ömür kahır çeker
Bu sevdanın kalesi yıkılmıyor gonca gül

Tahtın kur senin olsun benim gönül sarayı
Sen emreyle sultanım ben bulurum arayı
Vurma yorgun reise yüreğinden yarayı
Daldığım bu ummandân çıkılmıyor gonca gül

Şair yazar süleymân taşcı

Yorgun reis