BİR FANİNİN ARDINDAN

Esiyor yine kuzeyden ayrılık yeli,
Altmışında büktüler ağrıyor beli,
Faninin alacakları mahşere kaldı,
Kefareti olsun akan gözyaşı seli,

Ayrılık çok zormuş, ciğerini yaktı,
Dost dedikleri hep uzaktan baktı,
Çaresiz Mevla’ya haber saldı,
İçtiği şerbet kan oldu, içine aktı.

Yanani da yakanida Mevla görecek
Yakanlar sürüm sürüm sürünecek,
Fani yaradanından haber aldı,
Mahşere gitmeden yüzleri gülecek.

Ey yüce Mevla, faninin gör halini,
Haramda gözü yok istiyor helalini,
Sabır için derin düşüncelere daldı,
Bulmak istiyordu, aradığı hayalini.

Mutluluğu bulmak bu kadar mı zordu,
Fani yedi düvelle savaştı dünya yordu,
Yıllar geçti, birden oracıkta döndü kaldı,
Evet gördüğü benim hayalim diyordu.

Fani aradığı hayalini bulmuş muydu,
Köprüden akan sular durmuş muydu,
Fani için acı sözler artık şeker baldı.
Zalım felek sonunda gülmüş müydü.

Ne yazikki ömür çok kısaydı,
Keşke biraz mutlu yaşasaydı,
Ansızın azrail kapıyı çaldı.
Akıtılan timsah göz yaşlarıydı.

Faniyi dışlayanlar mezar başındaydı,
Alimin gözü yazılı mezar taşındaydı,
Acı ama gerçekti, gözler takılı kaldı,
Evlatlar için verilen emekler boşunaydı.

18.09.2020 06.25 Ben Selimi (Ömer Kılıç)