Kaç zamandır;
İçimde, yakıp kavuran bir sam yeli
Bedenim, dalına tutunamayan yaprak gibi,
Bir o yana bir bu yana savrulur
Acıdan sararmış dudağımda
Üşüyen sözler dökülür ateşler içinde....

İçimdeki acıların
Derin sorgusunda
Vurgun yemiş yüreğim
Uykusuz kaldığım
Gecelerde ögrendim.!
Acılarımın üzerine
Uzanarak uyumayı....

Şu an
Zamanın neresindeyim unuttum
İçim yara dışım yara,
Her yerim çürük
Her yanım bir çıkmaz
Her yanım’ kahretsin;
Her yanım ağrı, sızı acı
İçimde imansız bir sancı
Ve yarına bakışsız, gözlerim!
Kaç zamandır yaşama yorgun...

Bazen bedenimde acılar
Sükunete durduğunda
Ana kucağına
Sığınan bir bebek gibi,
Sessizce dalar giderim..

Bazen ateşler içinde kalırım,
Vururum kendimi sokaklara Rüzgârın buza kesmiş soluğu ile
Serinletirim içimdeki yangınları..

Acıların sükunete sığındığım gecelerde
Bedenim acıdan çıldırırken
Yüreğim; bir ilk bahar çiçeği koklayabilmenin özleminde.!
Sessizce taşırım
Çığlıklarımı gün doğumlarına..

Aralık 2019.. ’not iblis. (kanser)
Abdullah oral..