Eller eyvanlarda sefa sürerken
Benim de payıma, ağlamak düştü
Onlar ibrişimden, gömlek giyerken
Bize deli gönlü, dağlamak düştü

Seven sevdiğiyle, aşka kanarken
Deli gönül, sevdalara, yanarken
Eller neşe ile, gülüp, oynarken
Bize karaları, bağlamak düştü

Sessiz bir kenarda dinlerken cigan
Hep geride kaldık, olmadık nigan
Bülbül bile güle, ederken figan
Bize sükûneti, sağlamak düştü

Asi rüzgar olup, poyrazla esip
Yarından, vuslattan, umudu kesip
Şu kara taşları, bağrıma basıp
Bize nehir olup, çağlamak düştü

Her türlü olaya, gülümseyerek
İsyan etmeyip de, boyun eyerek
Hayır da, belada, Hâk’tan diyerek
Bize aşkta sabrı, yeğlemek düştü

Her türlü olaya, boyun eğerek
Bu günü, yarını, dünden sayarak
Gün gelir şu kader, güler diyerek
Yüreği kandırıp, eğlemek düştü

Lüzumsuz şu talih dönmesin niye
Ben çoktan bu kalbi, böldüm ikiye
Senden yakışıklı, yok diye diye
Şu nefsi aldatıp, yağlamak düştü

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ