gurur ve kibir ’in kispeti be dost
insani değerlerin ta dışındadır
o kargacık burgacık hallerin gibi
kişiliğin vücuda oturmamış hali
uygunsuzluk içinde

mizaç bozukluğunun gölgesinde
o habis ruhlu bir kümedir
tıpkı nefsine meze diye senin diklenip de
sonra kös kös oturman gibi
yolumuzu da kapatan çıkmaz bir sokaktır
eninde sonunda da kapanan
kopup da iş çığırından çıkınca
tıkanıp da kaldın ise
utançtan da yerle yeksan ediverir

taşlanacak bir put gibiyken
korkaklığındır seni ona sığındıran
yüreğine olan güvensizlikle
bin bir köyden su getirir delikli bakracıyla
korkaklığın zihin karmaşasında
yüreğinin taşındığı
beyhude bir kalkandır kendisi
zeminin hep kaygansa
inan ki kaydıran gurur ve kibirdir dost

mesnetsiz bir misafir gibi
savunamaz ne kendini ne de seni
her girişiminde dağılıp da bozulur olgular
anlamadığın bir dil gibi
çareyi çaresiz kılar çabaların
ortama ters kalan tavırlarınla
yersiz bir gülüştür gurur ve kibir

zihnin ayracı bozulur genel yekûn de
kişiliğin güvensizliğe bürünür içinde
bin bir şekil türetir gönül kendince
ilginç bir şekle bürünür
olur olmaz yerlerde
sıkışınca içten içe şüphesiz
yüzü karartan olaydır gurur ve kibir dost

başını kuma gömen deve kuşu gibi
iç dünyasına sığıntı bir baştır
hakkın bile onaylamadığı
çeşitlikler ve şekillerde
bütünü bozan kişiliksizliktir gurur ve kibir

göz önünde iken tutarsızlık
şapşal bir görüntü çizmektesindir
hilafsız
gurur ve kibir dost
üste uymayan eğreti bir esvaptır

asla ki sen sen ol da tekrar düşme içine
bir şey bilmiyorsan çocuklardan ibret al…


AZAP...(Kadri Atmaca) 02.09.2020