32
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1692
Okunma

“bir uçak geçiyor ikiz kulelerden
ha patladı ha patlayacak”
hava birkaç damla gözyaşı kokuyor
romantizm çok kırgın ve haklı da
bu gece kendi ölümüne ağlayacak
ne kadar iğrenç, kaba bir acı
böyle mi anlatılmalıydı
vuslatın miracı
tüm bavullar yanar
bir uçak yere çakıldığında
buluşlar, silahlar
sılaya yazılmış mektuplar
hostesin Newyork’da giyeceği
neonlu, fırfırlı ve zilli donlar
hiçbirini göremezsiniz
kara kutular sadece bir efsanedir
neler var içinde
bilemezsiniz
-Jumbolar asla güvercinlerin yerini alamaz
-biliyorum.
-işte sırf bu yüzden eylüllerden
-nefret ediyorum
oysa vuslat saatiydi eylüller
bir salona balık istifi yerleştirilmiş halk
iç geçirirdi oturduğu yerde
yaşlı ağacın altında sevişirken sevgililer
mutluluk akardı yüzlerden
kapanırdı perde
bulaşıcı protest emeller
uluyup kudururken içimizde
göstere göstere yıkılır
günahkâr kuleler
bir yığın da velet doğurur
bu duygusuz ve tehlikeli sevişmeler
fink atıyorlar şimdi her köşe başında
suratını göremediğimiz
maskeli ladinler
bir de komplo dolu
şiirsel teoriler
C.Çalık