58
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
4536
Okunma

Gündüzler uzun olurdu eskiden,
Geceler kısa.
Dostların iltifat eder,
Aynalar hep gülerdi yüzüne.
O zamanlar;
Güzeller bu kadar zalim
Ve nazlı değildi...
Ne de çabuk geçti yıllar,
Rüya gibi.
Saçlarına düşünce aklar,
Senle alay etti.
Tüm dost bildiklerin
ve aynalar
İsyan edip zamana,
Dostlara, aynalara
Ve saatlere düşman oldun.
Sonra inadına,
İnadına sevdin.
Sevdin de ne oldu?
Yüz mü buldun?
İşte yine Lâpa lâpa
Kar yağıyor yüreğine.
Bir elinde şemsiye,
Bir elinde
Süpürge...
Kardan bir adamsın sen!
Oğlum Celâl!
Aşk senin neyine ...
C.Çalık
Sevgili şiir dostlarım!
Bu şiiri 2000 yılı kışında bir kardanadamın üzerine karlar yağarken
kaleme aldım. Benim de sevgilerime karlar yağıyordu ve o an kardanadamla
kucaklaşmak geldi içimden.
Kardanadamı bir daha görmedim ama şiirlerimde taşıdım onu. O hep içimde yaşadı.
11.04.2007 tarihinde bu siteye girdiğim ilk günü yayınladım. Ve rumuzumda da kullanarak geri dönülemez bir şiir yolculuğunda buldum kendimi ve içimdeki
kardanadamı
Bugün itibariyle çok dostum oldu bu sitede. Sizlerle paylaşmak anlatmak istedim kardanadamı
Sevgilerimle