ölü adamlar geçitte, yol yeniliyormuş kendini
kambur bir duruşta dik yürüyüş görmezsin
diyor kulağıma devingen bir ses, belki iç sesim
poh derce arkamda birileri yer ayırıyor locadan
yerden kırıntıları toplanacak olan halkın düşleri
öldürülmekten kıl payı kurtulmuş belki son atakta dirlikleri

Eskişehir’den havalanmış jetler geçiyor üstümüzden
öylesine dik yarıyor göğü, 30 Ağustos ruhu soluyor yer gök
eskiyi kalaylıyor birileri ters yüz ediliyor dönüşümler
ali veli, veli ali aynı iklimde, yani bizi ayakta diğeri otururken
ayağa kalkacaklar devrilmiş, devrikler saltanatta
Atatürk’e, anıt kabire sunuyoruz yalnızlığımızı

olmadık yerde aranıyorsun demokrasi, başımızda kılıcını sallayan
bizden ışıdıyorlar ışidi, yere giresi diyor bir ses, dört bir yandan duyulan
yine besliyorlar terörü, ölenler diri diri gömülür gibi
yardımını gönderiyor azrail, eli üstünde insanlarımızın
biti kanlanıyor katillerin

heey atlar! kimler için kalkıyorsunuz şaha
parçalanmak isteniyor toprak, toprak, insan
vurulmuyor bayrakları indiren el
sahi kimin canına susamış bunda uysal azrail!
geçit var mı bayraktan vatandan öte!

hey jetler! kimler için havalandınız üstten
ne kadar yerinde ülkem
kaygan bütün zeminler!..

30.08.2014 / Nazik Gülünay