yüreğim
hiç uslanmayacak

gülmek
bana yasak

gülümsersem
soluyor gün
donuyor güneş
duruyor takvim
dökülüyor
yaşanmamışlıklar
yaprak yaprak

mevsimlerden sonbahar
sanki gözlerim
hiç ıslanmayacak

ben gülümsemeyi
sana bıraktım

birazdan rüzgar
perdeleri aralayacak
kanarken gecenin
tülden duvakları
gün şafakla
buluşacak

işte o zaman
ellerimiz kavuş muşçasına
gül doyasıya gül
gözlerime bakarak

tomurcuk tomurcuk
güller açılsın yanağında
ayın karanlığına
yıldızları kıskandıran
ışıklar saçarak

sussam suç
konuşsam
biçare suskunluğumu
yarım kalan yanım
nispet yaparak
tamamlayacak

hadi yine
unutmak istediğin
adımı sor
ne zor değil mi
dudaklarım mühürlüyken
yeniden
yenilen mişçesine
adını dilimden almak

dünler geride kaldı
yarınlar bana uzak
bugün diye bi şey yok
olsa da hiçbir anlamı
olmayacak

senle yaşanmamış
her an
adsız kalacak

sadece yaşanmış olan
ne varsa
o anılacak







// sen yoksan bastığım toprak bile hüzne boğulacak.//