Costun sen Karadeniz bakıp Türk’ün bayrağına
Can verdin dualarla şanlı Türk’ün toprağına
//////// ////////

Senin giydiğin gömlek korlu ateştenmiydi,
Bu pervane oluşun kızıl güneştenmiydi


Gün geldi zaman geldi işte açıldı gökler
Yüz yıl bekleyen yavru sende bir şeyler bekler

O hırçın dalgaların varya çiçekler gibi bu gün
Çehren sevinçden uçan böcekler gibi bu gün

Hayde vur kayalara dağlar taşlar inlesin
Son besteni sesinden kurtlar kuşlar dinlesin

Nasıl da tel tel olmuş gerdanında saçların
Elimle örem desem örülmez ki saçların

Yüz yıllarca sessizdin koca bendin yorgundu
Ayasofya Istanbul sana aşık vurgundu

Sallandı devrildi kaç kere itibarımız
Herkesi melek sanma şeytan yüzlü yarımız

Kaç yıl geçti üstünde ne ışık vardı ne ses
Hem zümrütten tahtmışsın hemde altından kafes

Aklımda sen var iken kalemin elimdeydi
Sanki bir ebabilin kanatlarına deydi

Sevin artık gül artık neden hala bu hüzün
Derya’nın ortasında sönmedi mi o közün

İçindeki kederi çoğu bilir ağlamaz
Sen öyle güzelsin ki sevmeyenler anlamaz


Kaç yıl kaç bahar senle güldü murada erdi
Sana bu güzel ismi dua ile kim verdi .

Harun Yıldırım