0
Yorum
4
Beğeni
3,7
Puan
683
Okunma
Tutuşsaydı ağaç aksaydı orman,
İslere bulanıp yansaydı kordan,
Bir dost itekleyip atsaydı yardan,
Vazgeçmezdim inan ilim kitaptan.
Esse de rüzgarlar tersinden geri,
Yazın ortasında gelse zemheri,
Dolu olsa etraf delse her yeri,
Vazgeçmezdim inan ilim kitaptan.
Uçsa Kafdağı’ndan anka kuşları,
Olsa Ay’ın rengi yeşille sarı,
Varlığın içinde görsem de darı,
Vazgeçmezdim inan ilim kitaptan.
Gözlerim olsa da kanlar çukuru,
Başımda ağrılar sırtımda yumru,
Geçse de her günüm hep dolu dolu,
Vazgeçmezdim inan ilim kitaptan.
Serzenişim olur boşlukla kaos,
Bilgisiz kainat anlamsız ve boş,
Sessizce yürüsem yolum olsa loş,
Vazgeçmezdim inan ilim kitaptan.
İrfan Yıldırım Çevik
5.0
67% (2)
1.0
33% (1)
