hasret kaldı gözlerim
yaşanılamayan güzelliğin
o mis kokulu yüzüne
ellerim
bi
çare
ellerim
na
çar
ulaşamayınca tek aşkına
gönül rengini o anda da feda ettim

gün günü aratır oldu
artık gönül yangınlarını geceler ağırlıyor
bir suskunluk var
yürekleri bir sessizlik yakıp da kavuruyor
kim kime dumduma serüvenler
gönüllerde de bir tek dost barınamıyor

elem ve hüzünler özlem ve hasreti kovalar
her gönülde de bir mazlumun ahı var
içimizde sadece Çıfıtlar haklılar
inançlı ve insanca yaşamaya da yer yok
tutsak bir kul edildi tüm canlılar
mazlumlar aç ve sefil
zalimler tok ve her işte de muktedir

yüzümüz bir kösele gibi
utanmadan da hiç bir eser dahi yok
nalıncı keseri gibiyiz
her şeyi gasp ederiz de
kimseye zırnık dahi koklatmayız

ey insan oğlu ne olacak senin bu halin
o yasaklı ellerinle
elmayı çaldığın yetmezmiş gibi
sekiz milyara yaklaşan sayınca
dünyada var olan canlıların
yüzde biri kadar ancak olduğun halde
kasıp da kavuruyor haksızlıkların

bizim için bahşedilmiş olan tüm bitkilerin
tamı tamına yarısını
hayvanların yüzde seksen üçünü
kendi neslinin de yüzde yirmi beşini
canice hiç acımadan
katletmiş olduğun halde
tüm bunca yaptıkların da
hala daha da
doyuramadı mı senin o aç gözlülüğünü…


AZAP...(Kadri Atmaca) 19.08.2020