ÇANAKKALE DESTANI 



Dağ Bayır Aşarak 



Dağ bayır aşarak çıktık yola 

Yedeklerimizde cesaret ve aşk vardı 

Bir daha dönmemek üzere aşkla 

Vatan için millet için namus için aşk için 

Devlet-i ebed müddetle daim berdevam olmak için 

Ölmeye gidiyoruz ölmeye 

Geri dönemeyiz artık 



Ant içtik biz bir daha geri dönemeyiz artık 

Veda ettik evimize köyümüze kasabamıza 

Veda ettik annemize babamıza kardeşimize 

Eda ettik yârimize avradımıza yavuklumuza 

Mahşerde buluşmak üzre hey 

Mahşerde buluşmak üzre 



Hayallerimize gem vurduk 

Yüzleştik olanca acı gerçekle 

Ant içtik ölümüne savaşmak için 

Bizi bekleyen düşmana 

Dünyayı dar etmek için 



Vatanımızı canımızı kanımızı namusumuzu 

Bir daha geri gelmesinler diye 

Göndermeye gidiyoruz gerisin geri 



Koşuyoruz aşkla ölüme 

Başka bir şeye değil 

Güvenerek yüreğimize 



Dağ bayır aşarak gidiyoruz 

Gidiyoruz ekmeksiz ve susuz 

Gidiyoruz aç biilaç 

Gidiyoruz ayakta yok başta yok 

Ama bizde mangal gibi yürek var arkadaş 

Mangal kadar yürek var 



Düşman zalim düşman 

Karnı tok sırtı pek düşman 

Ayağında potin sırtında kaban 



Dağlar potinle aşılmaz imanla aşılır

Savaşı kazanan silah değil imandır 

Zafer kazanan asker imanlı askerdir 

Tarihin alnına zafer kanla yazılır 



Biz ölüme değil şehadete kanat açmışız 

Bizim kitabımızda ölüm yok öldürmek yok 

Bizim kitabımızda diriltmek var insanı yeniden 

Bizim kitabımızda diriltmek var insanı aşkla imanla 



Ölümden korkmuyoruz 

Ölüm kavuşmaktır bize 

Allah’’a varmaktır ölüm 

Aslımıza dönmektir yeniden 

İsterse gelsin kuşatsın çevremizi ölüm 

Bir diyeceğimiz yok kimseye 

Kimseye bir düşmanlığımız yok 

Öldürmek değil bizim işimiz 



Sevgilimiz tütüyor gözlerimizde 

Olsun 

Ama söz verdik işte 

Söz verdik işte ezel bezminde 

Tutacağız sözümüzü 

Canımız pahasına 

Savunacağız vatanımızı 

Kanımızı akıtacağız onun uğruna 

Biz ne ölmekten ne öldürmekten hazzetmiyoruz 

Ama mecburuz biz buna 

Vatanımıza kast eden elleri kırmaya mecburuz 



Bağırmadık 

Onları biz çağırmadık 

Çağrılmadan geldiler vatanımıza 

Kirli ayaklarıyla çiğnemek için 

Ecdat yadigârı vatanımızı 

Mezarlarında sessiz ve sakin yatanımızı 

Ecdadımızı 

Mecburuz o hain elleri kırmaya 

Mecburuz o kirli ayakları topraklara karmaya 



Toprak ne güzel ana 

Hem dosta hem düşmana 





Biliyoruz 

Onlar da ana baba kuzusu 

Onların da anaları babaları var 

Onları bekleyen yavukluları 

Bizim yavuklularımız kadar taze ve genç 

Bizim yavuklularımız kadar güzel 

Bizim yavuklularımız kadar canlı kanlı 

Etleri şehvet kokar 

Ruhları aşk 

Bizimki kadar romantik, 

Bizimki kadar heyecan veren hayatları var 

Burada 

Bu garip diyarlarda 

Ölmezler de 

Geri dönerlerse 

Kim bilir ne renkli 

Bir hayat yaşayacaklar 

Belki evliler 

Belki nişanlı 

Belki âşıklar henüz en ince yerinden vurulmuş 

Kiminin çocukları var 

Kiminin yaşanmamış aşkları 

Kimin henüz doğmuş 

Kiminin doğdu doğacak çocukları 

Ne maceralar bekliyor onları ne renkli maceralar 

Her birinin rengârenk hayalleri var 

Her biri 

Bin bir çeşit rüya görüyor 

Uykuya vardıklarında 

Gözlerinde tütüyor vatanları 

Evleri barkları yavukluları 



Ahmet KEMAL