içimde müstakil bir yara var,
yüzümde sahibinden kiralık bir gülümseme!..
bir yanım diyor,
kendini ye bitir,
sabaha bir şeyin kalmaz!..
bir yanım diyor,
aklını başına getir,
insan yenilerek azalmaz!..
iki yanımın da,
hatırı var yanımda...
hadi gel de,
birini ciddiye al sevgilim,
öbürünü önemseme!..
daha önce dinlerken mutlu olduğum şarkılar,
şimdi damarlarıma acı bir sıvı pompalıyor!..
daha önce elimden alınır korkusuyla sakladığım hatıralar,
şimdi beni kendi evimden kovalıyor!..
ayaklarım bana arkadaşlık etmiyor,
ayak uyduramıyorum hiçbir masala!..
kimsenin peşinden koşamam bundan böyle,
kimseyle yarışamam mesela!..
şu titremem varken,
şu öksürmem!..
bana tatlı limon fikrini dayatma ne olur,
ağzımı bile sürmem!..
sayende daha ilk ayakta yattı,
yüksek ganyanlı hayallerim,
kendi gözlerimle gördüm!..
heveslerimi kefenledim ben de,
dini vecibelere uygun bir şekilde,
kendi ellerimle gömdüm!..
üstüme hiçbir yara almadan çıktım,
şimdiye kadar karıştığım her olaydan...
trafik kazasıydı,
siyasi kavgaydı,
doğal afetti!..
beni hiçbir şey değil de sevgilim,
beni bu ayrılık mahvetti!..
bu aşkın önünde,
kurt şapka çıkardı oysa,
kuş eğildi!..
sen yanlış yaptın ama,
doğrusu bu değildi!..