13
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
831
Okunma

Yıldızların delik deşik
ettiği gökyüzünden
Sabırla kayıyor bir yıldız
Bağlıyor yoksunluğun dengini.
Umudunu besleyen gül rüzgarına.
Süpürmek için açıyor
acının kapısını.
Astarlı yağmurlar yıkıyor
gözlerinin aynasını.
Duyulmayan çığlıklarıyla geçiyor
bütün denizleri
Solgun bir suskunluğa sıvanıyor bakışları.
Bembeyaz bir kağıda
örtüyor sesini
Dinledikçe kendini.
kurnaz kafiyeler bozuyor dengesini.
Bir söze geçiriyor parmaklarını.
ölüm dirim denklemini
çözmek istiyor kalemi.
Askın mümkünsüzlüğü
dururken bir saatin önünde
Devralıyor bütün başlangıçları.
sevdaya ipotekli yüreği
Büyütüyor toprağında hasreti.
bir sevinç yeşeriyor
yüzünün yıkıntılarından.
Işık makası kesiyor yetimliğini.
azat ediyor soru işareti ve ünlemi.
Çürüdüğü toprağı
görmek istese de ölüler
Üzerine çiçek ekmek en güzeli
Bir bilebilsek ah bir bilebilsek
değil mi..!
Ferdaca
5.0
100% (15)