Çat kapı şiir:
Hey şair, çık g/izlendiğin hangi imge ise
Satır aralarına da doğuşunu müjdele gecenin.
Ne çok yeis
Sıra dışı beis
Aklın karıncalanırken unut düşlerini
Gerçeğe en yakın olandır gece
Sıvazla sırtını ezbere düştüğün hangi
Yenilgi ise
Sözcük pazarında çık bir dolaş
Bak bakalım
Kaça satıyorlar aşk ile özlemi.

Öyle ya, şair:
Ayrımız yok gayrımız yok
Sevdiğimiz kadar da özenliyiz hasret çekmeye
Diktiğimiz hangi şiir ise
Elbet gözlerimizi diktiğimiz bilinmezde
Vardır nasıl olsa bir hikmeti bu sessizliğin.
Sanma ki kapışan melekler ve iblisin
Cırtlak sesiyle
Tebessümler ekmeyeceğiz hani geleceğe.

Fıtratı ne olursa olsun bilinmezin
Bir de kuyruk acısı kayan yıldızın
Demezler mi hem?
Neden düştün peşine aşkın?
Bir de süremediğin saltanatın,
Cilveli sesi ile bulutların
Kolaysa mahmuzla karanlığı
Yetmedi
Gizlendiğin izbeden de firar et
Elbet bulacaktır yüreğin bir orta yolu.

Akışkan lanet ve sırlar
Sır küpü aynalarda kaybolduğun kadar da
Vardır bir simyası
Kök hücresinde ömrün
Didiklediğin kadar düşleri
Vardır elbet vardır koruyanı
Yeter ki ferah tut içini o gayya kuyusunun
Gerçi mücadele etmek için
Kolladığın sabrın da taşkınlara yol açmadan
Yık duvarlarını siyahın.

Beyaza öykündüğün her şiir
Hele ki dün gibi içindeki çocuğun gülümsemesi
Sefasını sürmekle
Çektiğin cefayı alt etmene yeter inancın
Sevgi mademki tek lüksün
Örtündüğün kadar İlahi yasını
Meylettiğin minvalde
Sönmeden feri umudun
Varsın yeniden başlasın öykün.

Hem öykündüğün kadar güzelliklere
Kimse de kolay kolay öldüremez hayallerini
Sancağını da kaptırmadan izafi gölgelere
Öp ve başına koy nimetin hasını
Şah damarından yakına duyduğun özlemle
Taşın sonsuzluğa
Hayat dediğin ne ki?
Eksilsen de bir bir
Eskitemez kimse içindeki nuru ve aydınlığı.