4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
860
Okunma
Bu şiiri annemin ölümünden sonra yazdım. İnsan annesini kaybedince bir yanı hep eksik kalıyor , canı acıyor onu çok özlüyorum.
Ne demişler, her ölüm erken ölümmüş.Her yaşam da ayrı bir hikayeymiş.Sevgiyle kalın .
Ne de güzelsiniz ,
O gül yüzünüz , narin bedeniniz
Beyazlar içinde tertemiz.
Hiç el sürülmeseydi size,
Dalınızdan koparılmasaydınız,
Başkalarının arzu ve emeli olmazdınız.
Siz gerçekten saf temiz ruhunuzla,
İnsanlar arasında farkedilen,nurlu beyaz teninizle
Keşke hep gözlerden ırak olsaydınız...
Zamana dur diyebilseydim
O zamanda sadece siz ve ben olurdum.
Söyleyin çiçekler kadar güzel,
Güneş kadar parlak, yakan gözlerinizle
Ay ışığıkadar beyaz
Geceler kadar kara düşüncelerinizle,
Söyleyin ne olur!
Gül yaprağı dudaklarınız kımıldasın.
Kaşlarınız bir ok gibi yüreğime saplansın.
Ne olur konuşun!
Bu beden ruhsuz kalmasın.
Cevap Yaz