Mey-i aşkı sundu sâki, lebleri peymâneydi,
Maksat, aşkın lezzetiydi , mey zaten bir bahâneydi.
Bûselerle içtim aşkı çeşm-i bülbül leblerinden
Yudum yudum nûş eyledim, peymânesi şâhâneydi...

Tüm hüneri o mehveşin, meyi sunuş gûnesinde,
Kokusuyla sarhoş etti, o gülistan sinesinde.
Mesken tuttu ayyaş gönül, sûfi gönül hânesinde
Âteşiyle lâle dönmüş, billurdan bir kâşâneydi.

Sohbeti pek sühân idi, nağme dolu hoş sesiyle,
O füsunkâr duruşuyla, sarhoş eden bûsesiyle,
Gül kokusu gönül çelen, güller açmış sînesiyle,
Gece sâki, herşeyiyle, efsunlu bir meyhâneydi...

Ünal Beşkese
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::...
işret-i aşk...........: aşk içilen içki âlemi
leb.....................: dudak
peymane...........: kadeh
çeşm-i bülbül..... kelime anlamı "bülbül gözü" olmakla beraber, çok ince ve narin cam kap
nûş etmek.........: içmek
Mehveş............: ay gibi güzel kadın
gûne.................. tarz
sûfi..................: gönlünü temizlemiş kişi
Sühan...........:..: şiir gibi güzel söz