Tarumar olsun acunda soyu, sana suyu keserse bu dağlar.
Kayalar bile dayanamaz ona, feryat eder... vicdanı sızlar...
Hey kutlu süsü mazinin ve de, sesi mahzun tarihin feryadı!
Tuna’ya layık kardeşi ancak seni gören ırkımın inadı;
Canına nazlı gülşen olsun, Yunus Emre eğninde çağlasın
Kıyında gezen karınca coşsun; tekbir çekip silahını yağlasın
Bu kutsal ânı anlamaz belki, hain gelip aniden vururya
Etrafa bakın, dikkat et sessiz... alem kalleş kaynıyor Sakarya

Güneşin öksüz evladı ufuk, yurdun yetim nefesi Sakarya;
Toprağın sisli görkemi; ’eyvah’ deme aman umutlar akarya
Yüz üstü değil ayakta dim dik durur senin tarihin ey ecdat!
Kabrinde belki nur göğsün sönük, fakat neslin gururlu ve kat kat...
Aksa da bela üstüne Türk’ün; emin ol ki vazgeçmez sözünden
Ak sütü tatmış bu nesil yılmaz! Durmaz, dönmez o gaye izinden.
Irmaklar yükü sırtına alır... kıvrım kıvrım iz sürer ardından
Toprağın oğlu bin bir can bulur yüce, kutlu şanıyla ruhundan.

Bestesi harbin ahenkli şarkı saçtı, cedde yazılan böyleydi
Ey yüce kubbe! Şahitsin düne, dünya Türk’e küçük bir ukdeydi
Nağmeye kanı mukaddes yazan, kılıç resmi alnına vururken,
Sakarya nehri taşarak özden namert sesin izini sürerken;
Kim bilir arslan ordusu kaç can aldı, verdi bilinmez İlahi!
Göğsünü gerdi cihana Mehmet! Yoktur türü, onulmaz İlahi!
Dövünmek vakti geldiyse dövün! Mahzun, bedbaht olmadan Sakarya
Unutma ancak maziyi senki; hoşça aktın solmadan Sakarya

Şüheda kalksın ayağa eğer bentler kalpte sırlanmış değilse.
Son kalan hücre kendini verip yurda hemen önünde diz çökse;
Zamandan geri dönülse bilmem hangi günde dikilir anıtlar!
Bilirim bundan gayrı da her an, mazi yazıp dikilir yazıtlar
Ey şanlı ordu! Ey şanlı asker! Şehit; şartsız bendinden geçendir
Bu vatan bil ki; toprakta cansız yatan o nur çehreli erindir
Akarsa azgın nehirler çamur, dibi hepten göz yaşı olmazya
Köpürsün kanla kıvranan derya, donsun kalksın ayağa Sakarya! ..

Sadakat yollu mızrağın yönü ’ kısmet’ deyip çıkarsa sefere;
Yayını gerer şüphesiz okçu, bilir sefer yakındır zafere.
Bulanırsa başın ey aziz! Yarın çağır beni geleyim ardından
Göklere ermek niyetse hemen deli gibi geçeyim nabzından.
Çığlıklar atsın kaçarken düşman, senin için koşayım peşinden.
O vakit gururla tenim solsun, yatıp kabre güleyim peşimden.
Bu millet şaşmaz, unutmaz yolu fakat; hani olur mu olurya!
Vasiyet sana sakın ha sakın! Türk’e göre Türk için Sakarya! ...

08.01.2007 13:56:00

Yılmaz Helimergin