Ayasofya, bir şehrin ebedi belgesisin
Bir fetihin ispatı, beratının mühürü
İki dinin mabetsel ve kutsal tezahürü
İstanbul’un üstünde İslam’ın gölgesisin

Ayasofya tüm dünya hasretini çekiyor
Seni kaybedenlerin bitmez ihtirasısın
En son benim atamın tarihi mirasısın
Her bakışta heybetin beni sana çekiyor

İşte, tekrar camisin, ne büyük şerefiye
Müslüman artık başka bir gözle bakar sana
Yıllardır yanlarına çağırır, anlasana
Kardeşin Sultanahmet, ağan Süleymaniye

Bundan sonra her taşın inançla tartılacak
Duaya açılan el şükürleşir yüzünde
Göğsüne minareler saplanmış gökyüzünde
Ezan nağmeleriyle bulutlar yırtılacak

Sen ki, maneviyatı yükseklerde tutansın
Ayasofya, sen artık bir ibadet evisin
Ve de her Müslüman’ın yüreğinde sevisin
İçini saf saf durup doldurmayan utansın

24.07.2020/Samsun

İbrahim COŞAR