Haksızlık içinde de yıkıp gittin atiyi
Şimdi illa ki benden sen gibi zül beklersin
Tüm sırlar ifşa oldu çökertin sen çatıyı
şairden zül gelmez de ancak sen ful beklersin

Haksızlık bozmaz beni vebal sokmam ki gen’e
Hakka havale ettim ettiğin kafi sana

Oysa ki nede hoştu kalbin aşka koşması
El elde göz gözde de uçardık biz umutla
Sen girince böğrüme hoştu aşkın coşması
Kül ettin uçtu mazi yaşa da gör komutla

Öç bana hiç yakışmaz aynada gör kendini
Yıkmam ki umutları sen çökert’tin bendini

Oysa akardık içten coşkun bir pınar gibi
gözler ışık saçardı içten erir’dik o an
papatya şaşırtırdı bizi de sınar gibi
Sen kaçıp da gidince içime çöktü hicran

Vefa ve saygı yoksa kime koşsan da olmaz
Kalp illa güven ister gözce hoş’san da olmaz

aşk doluyken sözlerin hani canına candım
ay da yıldız da bendim gönlün kayarken aşkta
senin tek dayanağın ruhuna giren kandım
pula tamah edince unuttun gitti meşkte

değmem el umuduna şiarım da el vermez
kumaşın dikiş tutmaz ne yapsan da yüz gülmez

ne de çok aşıktım ki gözlerim de kör olmuş
inanmış bir kalp varken yapılan haksız zulüm
yanılgı yamacında yüreğim de kor olmuş
ihanetin yanında bana hiç gelir ölüm

şükür ki yüz akıyla çıktım nankör koynundan
yalan yanlış içinde bıkmıştım oyunundan...


AZAP...(Kadri Atmaca) 19.07.2020