ZAMANA AÇILAN GÖNÜL KÖPRÜSÜ

Bitip tükenmek bilmeyen geceler de
Gönlüm,
An gelir
Karadenizin suları kadar hırçın!
An gelir
Akdenizin suları kadar sakin..!
Olur..
O zamanlar var ya işte o zamanlar
Yakılan bir sigara eşliğinde,
Hayata gülümser "Merhaba" derim.

Hayat gönlümü alır maziye götürür
Neler yoktur ki o mazide
Acılarla ve mutlulukla yoğrulmuş
Çocukluğun, gençliğin...
Gözünün önünde canlanır bir bir
Canlandıkça sigarandan içli içli içine çekersin
Yıllara meydan okurcasına...!
Sanki çalınan,
Çocukluğun, gençliğin değilde
Zamanı çalan sen gibi gururlanırsın!

Gözlerinden yanaklarına süzülen,
İki damla gözyaşı gözlerinden değilde
Yüreğinin ta derinliklerinden,
Dökülüp gelen inci taneleridir..
O inci taneleri ki
Gülümsemene kat be kat
Değer, anlam, mana... yükler..!
Zaman ise gönülden aldıklarını vermesede
Mazininin sımsıcak aralanan kapısı,
Gönlüne,
Sevginin, aşkın, mutluluğun anahtarını, hediye eder!
Ve
Sen
Geleceğine, sevgiyle, aşkla... yön verirsin..!

Sonun da, bir bakmışın ki

Sen hayata meydan okuyup, gülüp geçerken,
Çıktığın zaman yolculuğun da gönül,
Kimi zaman,
Geçmişten geleceğe uzanan uzun bir köprü !
Kimi zaman,
Acılarla, mutlukla, sevgiyle, aşkla bezenmiş,
Eşsiz tarihi bir köprü!
Kimi zaman,
Seni bekleyen eşsiz bir manzaranın
Ortasında bulduğun bir köprü..!
Kimi zaman,
Zaman zaman aşınıp yıpranmış
Lâkin
Dimdik ayakta duran, meydan okuyan bir köprü!
Kimi zaman
Yaşanmışlıklara, umuda açılan,
Gönüllerin yemyesil köprüsü olmuş...!!!

11.06.2020 Ankara P.ÇETİN