Ben bir dilek ağacıyım.
Gökle toprak arasında bağlantılarım var.
İpler, çaputlar, kağıttan dilekleri
İlkin gökyüzüne sonra evrene ilettim.

Kovalarca su taşıyan zaman geçmek bilmezken,tam uykuya dalarken
Üç günden beri küçük bir çocuk bana dadandı

Oğlum akıllı ol, patronları karıştırdın.
21.24..
Çocuk mezardan bana dırdırcı bir kocakarının kalbini getirdi.
Kabul etmedi gövdem
Çocuk mezardan yönetici bir erkin
Kalbini getirdi, zalim diye kabullenmedi.
Çocuk zengin bir adamın kalbini getirdi.
Hırsını toprak bile doyuramamış.
Çocuk son kez bir şairin kalbini getirdi.
Saat 21.36 kabul etti.
Önce yavaş sonra hızlı..
Ne kadar gürültülü bir organ..

Ertesi gün ay dolunay vaktine kadar
İnsan olan bir ağacım.
İlk kalp atışında,
Dünyaya yeni gelen bebek gibi
Duysaydım hızlı otomobilleri.
Merdivenleri hızlı çıkmış gibi
Kalbim atıyor.
Hemcinsim olan sandalye ve masa ile,
Konuşmayı istedim.ne beni anladılar
Nede benle konuştular
İnsanlar ve çocuk beni dinlediler
Bu durum hoşuma gitmedi değil..

Ve en güvenilir yerde kalp atışları bitmeli
İlk dolunay vakti, ve veda zamanı
Çocuk bana sarıldı
"Hep böyle kalbin Olsun dedi
Saat 21.36 kalbim atmaya devam ediyor
İnsanlar gerçek bir kalp taşıyana kadar,
Ben kalbi olan ağacım..
Demek ki çocuk kalbi kırmayacaksın.