Günaydın Hüzün
En büyük korkum;
Annem ve babamı kaybetmekti.
Sonunda Korkularım gerçekleşti.
Kaybedecek Bir şeyimde kalmadı.
Ölüm bana cennetten yılanı getirdi.
Aileden birilerini kaybetmek,
Evin duvarındaki derin en büyük çatlaktır

Gidişlerin gidiş olmadı.
Ölenlerle Ölemedim ben anne..!
Beni en iyi;
Ana babasını kaybedenler anlar.
Birde sevdiklerini kaybedenler..
Evlatlar ana babasını kaybederken..,
Ana babalarda Evlatlarını kaybeder.
Acılarını kalplerine gömenler Gelsin buraya…

Anne.! sanırsın ki,
senden geriye kalan yakın ve uzak gözlüğün ile ölüm kağıdın
Fotografların soldukça neden anılarım küllerinden
Ateş gibi beni yakıyor
Anne ağaçlar huzur ister
Sen dahil sevdiklerimi benden koparan rüzgarı unutamam

Bir insan sevdiği birini kaybedince
Onu sevmekten vaz geçer mi..?
Senin sevdiklerini ,
Bende sevdim anne
Sevdiğin çiçek nergis
Vazoda soldu şimdilerde..
İnsanlar acıları ile yaşlanır
Seni kaybetmeden üç gün önce,
Bir rüya gördüm.;
Rüyamda her şey pastel renginde
Kadınlar iki tabutun başında toplanmıştı.

Hangi tabutun;
Annemin Olduğunu anlıyorum hemen
Öteki tabutun da ;
Genç bir kıza ait olduğunu söylediler.
Kim bilir, belki aynı saatte öldünüz.

Seni toprağa verdiğimiz gün
Ünlü bir babada;
Evladını toprağa vermiş.
Kanaviçeye düşen kan damlası büyürken
Ölümün Amansız ve acımasız olduğunu
Buradan anlayın

Nasılda anneleri ve gençleri kıymış .

Hani telefonda
“ Annem ölürse ben nasıl yaşarım”
Demiştim
Ölenlerle ölemedim ben anne
Rüzgar ağacın dallarını kırsa
Ağacın kökleri daha derine iner
Dünya dönerken
Fırından çıkan ekmekler taze
Biraz utanarak yaşamadık mı. ?
Biz yaşayanların 24 saati varken
Siz ölenlerin 25.saati var

Hani hayatla ,
Bir anlaşmamız vardı.
Ölenleri ölenlere bırakacaktık
Buda neyin nesi…?
Acının yerini..,
Uzun bir özlem almış

Ölmek için
Yaşamak gerekir
Yaşadığın yılların anıları
Yaşamadığın yılların
Acıları ve özlemleri var
Ben arkadaş annemi özledim
Biliyorum ki..
Yalnız bende yaşamıyorsun
Seninle kan bağı olan
Herkeste yaşıyorsun
Ölenlerle ölemedim ben anne
Gözlerimi ilk dünyaya açtıgımda
Sen vardın
Gözlerimi son kez kapadığım
Zamanda
Yanımda sen olmayacaksın

Kendi yaralarınızı izlediğinizde
Sevdiğiniz birini kaybedince
Kapkaranlık gecelerde
Yıldızlara bakın
O kadar sonsuzlar ki
Acıların ve özlemlerin
Pırıltısında kaybolur.

Her şey yitik bir çığlık gibi
Ölenlerle ölemedim ben anne.!
Canlı ve Cansız
Dünyadaki her şey Yıldız tozu değilmidir .(?)

28.Ocak 2018

Paylaş:

8 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (5)

5.0

100% (5)

Ben arkadaş annemi özledim Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Ben arkadaş annemi özledim şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

BEN ARKADAŞ ANNEMİ ÖZLEDİM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Tamer Umut, @ervh-ifirkat

31.10.2025 20:34:44

5 puan verdi

seni andık bu gün, hiç tanışmıyor olsakda. yazdığın son şiirini okudum sonra. Feride annene kavuşmuşsundur inşallah. yorumu yollayacağım şimdi, beğenip yıldızlı beş puan vereceğim, öyle standar prosedür olduğu için değil, sevdiğim için. bildiğim bir kaç duayı da okuyup çıkacağım sayfadan. hayat işte, hep bildiğin, bıraktığın gibi. rahat uyu, mekanın cennet olsun inşallah.