Düşün
Sen yoktun
Bilemedim seni bana getireni
Bir nefes demiştim
Camdan başımı dışarı çıkartıp
Ayni anda bakmak
Nefes almak ayni anda
Ayni şeyleri düşünmek
Ayni şeyleri söylemek
Görmeden
Bir kere olsun koklamadan
Sarılmadan
Ama hep ayni yerde
Sanki ayni nefes
Uzanmadı bile eliniz elimize
Dokunmadı dudaklarım
Dudaklarına
Ama ayni şeyi öptük
Hep ayni şeye sarıldık
Uzaktan da olsa
Hep ayni şeye tutsak kaldık
Sokağa bakan pencerelerden
Ayni hikayeleri anlattık
Romanlar bile ayni
Ayni isimleri koyduk
Kenetlenen kalp ayni
Ayrılmadan konduk
Ayni balkonlara
Hiç olmadı ayrı bizim için
Gece ve gündüz
Ayni şeylerdi hep güldüğümüz
Biliyorum Şuan sende
Pencerede
Bende pencerede
Aynı doğaya bakıyoruz
Patika yollarda birlikte
Dağların doruklarında
Kuşların kanatlarında
Baktığımızda dünyaya
Bir nefes içinde
Ayni şey gördüğümüz
Nasıl olur uzaklar yakin
Yakin olandan daha yakin
Bilemedim yorum yapamıyor beynim
Ayni pencereden bir de
Siz bakin
Sami Yüce 06/07/2020