Güvercin kanadında çarpar yüreğim,
Bir kuş bulutu uçtu başımda
Hiçbiri sen değil
Sessiz sessiz şiirler yazarım sana
Cebimde küçük umutlar biriktiririm
Özlemlerimi içime atarım ama,
Kendimi içine atacak bir yer ararım
Kalp dediğin kaç kez çarpar?
Göz dediğin kaç göze bakar?
Yalın gözlerimle baktım gizlice,
Okyanus dipli ela gözlerine
Kalbime asrın aşısı oldun, biliyor musun?
Ilık yirmi üç Haziran sabahında
Avuçlarımda iyimserlik, yüreğimde hüzün var
Haziran hızlıca geçip gitti
Bugün günlerde yedi Temmuz
Doğduğun gündeyiz yani!
Boşuna topluyorum kır çiçekleri
İnce şiirleri boşuna örüyorum
Öyle uzaklardayız ki!
Birlikte şiir okuyamayacağız...
Topladığım çiçekler öylece kurudu
Boşuna seviyorum çiçekleri
Onca havayı boşuna soluyorum
Başımı göğe kaldırıp, yıldızları boşuna sayıyorum
Bir tek dolunay şahittir, sana söylediklerime
Sonra gökkuşağının renklerini anımsıyorum
Sarı kırmızı yeşil, toplam yedi renk,
Diğer tonları söylemiyorum bile
Ne çok yalnızım, yıldızlar da olmazsa
Yılları ikiye bölüyorum
Bir parçası karanlık,
Öbür parçası sen diyorum...
Onca özlem biriktirmem boşuna biliyorum.

7 Temmuz 2020
Hüseyin Taşdemir