Ve yine…seni
Öylesine ararken,senden arta kalan hayallerimde...
yada bir tek sigarada...
Belkide ince belli bir bardaktaki çayda...
Nasıl olurda bulurum derken…
Ve hasret kalan ben olmuşken...
seni çok özlüyorum işte ben…

Geceleri…sevda satırlarında dolaşırken…
baktığım pencerede ki…karanlıklarda...
Geriye kalan birçok yaşanmış hatıralarım da…
Bazen nedenini hiç bilemediğim gözyaşlarımı…
Kendimden gizli…senin için akıtırken…
seni çok özlüyorum işte ben…

Hep sebepsiz yazmak isteyip,
Bir türlü sonunu getiremediğim şiirlerimde…
biz adına… kendime verdiğim tüm yeminlerimde..
Biraz öfke…biraz yalan…biraz gurur….biraz da acı olan sensizliğimde…
Her saniyesiyle birlikte bende kat be kat büyüyen…varlığında
seni çok özlüyorum işte ben…

Kendimle baş başa kaldığımda…Kendime rağmen…
Sensizlikle baş başa kaldığımda…Sana rağmen..
Özlemin sen de olanını sanki hiç yaşamamışım gibi…
Herşeye rağmen…...
seni özlüyorum...seni çok özlüyorum işte ben…

Öyle işte… İ.DUMAN