Aşkın tünediği.
Ömrün kürediği…
Salkım saçak feryatların kuvözünde saklı
Bir ihtar ve
İntihar mektubu:
Belli ki aşka geçit vermedi ölüm meleği…

Tökezleyen düşlerin alyuvarlarında saklı maruzat
Tefe konan yürek ve şiir
Ne de olsa saklı sandukasında mazinin
Gün özürlü bir yeis ve ihanet
İblisin inadına aldırmadan
İmanına sadık bir rivayet
Elbet gerçeklerin nakşı
Yüreklerin na’şında saklı solgun çehreler
Çetrefilli yolların
Basireti bağlanmış ünlemin de
İmlecine takılı bir im gibi
Duvarlar aşan
Haznesinden taşan bir seyyah semazen
Aşkın nazarında külyutmaz yetileri
Neye delaletse özlemin nezdinde
Şaha kalkan şah beyitler
Elbet yalanı ve ihaneti mat eden bir dize ki
Dizlerinin de bağı çözülmüş şairin.

Ayrık otu saklı hecelerin suretinde
Balyalarca yemin
Kendinden emin şahitler
Yüreğe zırh giydiren bir şahika ki
Köküne sadık özlemim ve ömrün
Devasa lanetin de önüne kesen rüzgâr
Elbet aşkın tanıklığında
Yüreğe ziyafet çeken inhisarı düşlerin
Koyu gözlerine gecenin atıfta bulunan
Şafağın iz düşümü
Şiir sonlanmadan gelmese keşke şairin uykusu.

Latif esinti
Makberin çağrısı atıl düşler
Ağaçların kovuğunda saklı hatıralar
Ne zaman kazıdıksa adımızı
Göğe kement atan bir uçurtma avcısı
Elbet zihinde saklı rüzgâr ve uğultu
Dostluğun bahşettiği iki yürek
Bir arada atan.

Feri göğün sönmeden
Hızlanan uçurtma
Dostluğun bakracında saklı her nefes
Sevgiyle aşılan her engel
Kulakları çınlatan o şen şarkı
Duyulsa da duyulmasa da
Bir kez baş koydu yola
Elbet uçurtma avcısı
Şen şakrak olmasa da zaman
Hazin rüzgârla arşınlanan dostluğun yolcusu
Sevdalı uçurtma avcısı…