Nedendir bilmem, bir denklemi var günün
Asla tamam olmaz,eksiktir yaşanan, günbegün
Ya sen yoksundur yakınımda, bir yanım, eksik kalır
Ya da ben değilim havamda, yürek sızlanır.

Açık ve güneşli bir hava,seyri güzel
Esintisi var rüzgârın ki, ömre bedel
Geçmişten bir şeyler fısıldıyor kulağıma
Tebessüm eden yüzünle geliyorsun aklıma.

Ağaçlar desen desen bezenmişler motifle
Mesaefeler var ki aramızda,ulaşılmaz biçimde
Kararırken bakışlarım hep aynı yönde
Grup vakti çöktü hayaller bir iskelede...

Alışmak bu olmalı, yokluğunda anladım
Resmine baktım baktım, hep ağladım
Tereddütsüz sarıldım kağıda, kara kaleme
Sevgimi anlatacak kelimeleri yazdım tüm gece.

Pencereden vururken ışığı Ay’ın, yine yalnızım
Yaradılışım bu benim, çok sabırsızım.
Olmasaydı duvardaki şu garip sazım
Odanın tam da önünde yıkıldım, dağıldım.

Sen bilme içimdeki sevgini, çok ağır gelir
Yıllardır çektiğim cefayı sazda, o teller bilir
Düşüncesi bile yakar canı her ayrılığın,
Ne zormuş şu baba olmak, pek çilelidir.

Bir gün sen de anlarsın beni,bu umudum
Özlemle beklerim gelmeni, doğrusu yoruldum
Sensiz geçen herbir saat, bana tam bin yıl,
Göz göze geldiğim anda, yüzde açar gül.

Oğuzhan KÜLTE