GURBET ELLER

Ayrı kaldım yurdumdan, obamdan
Iliklerime kadar donuyorum
Ucan kuştan sorar oldum
"Var mı bir selam sabah..?"diye
Bi çare gönlüm ise deli divane olup
Uçsuz bucaksız kainatta kaybolur..!

Yüreği kocaman, bedeni küçücük
Bir çocuktum, düştüm yad ellere
Ne, ne değil kavrayamadan büyüdüm
Unuttum gülmeyi, gülümsemeyi
Sığındım yüce Mevla’ya
Varın yoğum oldu gurbet eller..!!

Helali haramdan ayırt edip
Alın teriyle kazanmaktı gayem!
Didindim durdum gece gündüz,
Var mı? Yok mu? demeden
Gönül dostlarımla paylaştım
Bir dilim kuru ekmeği...

Allah’tan istedim bir evlat,
Allah verdi iki evlat,
"Bundada bir hayır var" diyip
Dişimi tırnağıma takıp,
Öğrettim yanlışı, doğruyu
Sapmadım, saptırmadım
Yüce Mevlâmın izinden..!!!

Fakirliği heybeme yükledim
Uzak kaldım, yalandan dolandan!
Sırtıma giydim, dürüstlük urbasını,
Dostu düşmanı
Yeri geldi, iki gözü iki çeşme ağlattım!
Yeri geldi, güldüm- güldürdüm...!

Şimdiler de
Ömrün son demindeyim,
Gurbet eller de bozuk düzene
Seyri alem yapmaktayım,
Gördüm ki
Gülünecek halimize ağlar,
Ağlanacak halimize güler olmuşuz...!!!

22.06.2020ANKARA P.ÇETİN