er kişinin cürmü ancak vicdanı kadardır
insanlığı onun kirlenmemiş kısmıyla ölçülür

vicdan kırk bir güğüm zemzemle yıkanmış
ve Hak nezdinde kutsanarak
öz eliyle sundu bizlere
daha doğmamış olan Pür-i pak gönüllere
ona yapılanlar ters kaldığında da sızlarmış
red ederken kulun haksızlığını
ister istemez kirli gönlü de dürt-ermiş
şahsa da asla kar bırakmazmış şer ve belasını

bu aklığı
insancık oğullarının nefsi hazmedemiyor
emanete ihanet de çıkarların ilk şartı oluyor
demokrasi ve özgürlük denilen lortlar kamarasını
başta devletler eliyle sinsice kullandırıyorlar
vicdanlarını bir pula satarak
ırzına geçiyorlar hak ve hukuksuzca milletlerin
her gün kanlı bitiyor
bir türlü de tükenmiyor haksızlığın matemi
bu uğurda sekiz yüz milyon göçmeni örs-elediler yollarda
virüsü ile aşısı ve maskesi de
vicdansızlıklarının bir başka tür perde arkası

illa ki
gerçekleri kucaklayıp ortaya saçmak yakışır kula
suskun olmayın emrine uymak gerekli
içimizde vebal dolu milyonlarca Çıfıt var
kokuşmuşlukla vicdanlar zincirli
hiç durmadan da it gibi de havlar

bak yine iblisler kudurdukça kuduruyor
vicdan filan dinlemezler bu hınzırlar
Filistin’e öz malları gibi konuyorlar
çoluk çocuk da dinlemezler
o pis salyalarını en mahreme de akıtıyorlar

istif halinde de yığılıyor ölüler
kasalarda gizli saklı vicdanlar
imansızlar her bir nefeste en az bir kişiyi
kanlara buluyorlar
her bir anıyla
vicdansızlığa göz boyamadır medeniyet
canavarlığın köpek dişleriyle

tüm insanlığı işgallerinin altında
çıkar çarklarına dolarlar
Kafdağı’na sürgün tüm değerler
şimdi ar namusu da sermaye yaptı menfaatler

halbuki eskiden
bir yaz gülü gibiydi yaşamımız
insanlık ölmemişken
ter temizce yıkardı belleğimizi imeceler
kahrolsun
sizin bu kokuşmuş medeniyetiniz de
demokrasiniz de

kerpiç binalarda soğan ekmekle
mutluluk kahkahaları hala kulaklarımda
belki yamalıydı ama elbiselerimiz
her şeyimiz gibi ter temizdi gönüllerimiz
dürüstlükleri ile bize örnek olurdu büyüklerimiz

oysa şimdi zoraki yüzümüze gülünür oldu
art niyetle sabiler okşanırken
nerede yok ki toprağa gömülü olmayan bir masum
şu an kobay olarak kullanılan mazlumlar olduk
neyimiz kaldı ki budayıp ta kör topal bıraktılar hepimizi

çıbanlar
cılızlık içinde sarmışken çaresizliğimizi
içimizde ki itler şimdi besili bir domuz gibiler...


AZAP...(Kadri Atmaca) 22.06.2020