Daha ay başında yükselir figan
Hani bağladığın maaş demiyor.
Kemikler toplansa etmez bir kürdan,
Kemiksiz dil bile su,aş demiyor

Rakıyı götürür, sanırsın ayran.
İçer içer de kendine ayyaş demiyor.
Karısı artırır dişten tırnaktan,
Paramı pul etti oynaş demiyor.

Seven sevgiliye halin sormadan,
Gel olalım sarmaş dolaş demiyor.
Tilkiler elinde olmuşuz tavşan,
Gitti kulak, yeter tıraş demiyor.

Kendinden çekinir olmuş da insan
Hiç kimse kimseye sırdaş demiyor
Kırgız,Özbek,Çuvaş...Hepsi aynı kan
Birbirlerine hiç soydaş demiyor.

Kirli çamaşırla doludur her yan
Toplayamaz bunu faraş demiyor.
Devlete,vekile (lokmayı yutan)
Bir el uzanıp da yavaş demiyor.

Dil aynı, din aynı bölünmüş vatan
Gardaş gardaşına “gardaş” demiyor.
Dört bir yandan öte sarmış da düşman,
Benimdir; İstanbul, Maraş demiyor.

Eller Mars’a çıktı o hala yayan
Alimi ilmine marş marş demiyor
Değerleri yitti,kalmadı izan
Yok mu kurtaracak bir baş demiyor

21.04.1998
Perihan Dirican