1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
495
Okunma
Naif bir nefretti belki de arta kalan bize;
Bilinmezlik doluydu heybemiz zamanın avuçlarında.
Belki de söylediklerimizdi bizi bu kadar yoran,
Hayatın anlamsızlığıydı öylece köşede duran.
Bir ihtimaldi sadece tüm umutlara dokunan,
Bir ihtimaldi elimden tutan.
ihtimalllerin eşiğindeydim belki,
Belki de mümkünlerin kıyısında!
Dilenciydi kalbim hayatın acımasız sokaklarında,
Bir serzeniş duyuldu gecenin ıssızlığından.
Yüreğimin kırıklığıydı belki de duyulan,
Ötede oynayan çocuklar gibi şendim ben o zaman!
Belki ilkti belki sondu; Bu acının tarifi yoktu.
Bizim için olan oldu; matem kalbime vurdu.
Belki bizden belki değil, olamam dertlere ehil!
5.0
100% (2)
Cevap Yaz