Uyandım

Uykusuzlugun sonundayım,
Rahatı attım bin yıl ötelere.
Hüzünlü bir günün sabahındayım,
Sakladım çehremi tebessümden maskelere...

Çek bir nefes kahrolası dumandan,
Efkarın sisten zehirle dolsun cigerlere.
Sana ne ki kopasıca dünyadan,
Kalırken güneşli cehennem nesillere..

Ve çok marifetle yaşadıgımız ömür,
Katran karası geceler birer testere.
Bedenin: koru geçmiş sönmüş bir kömür,
Dilde ne dua,kaldı nede besmele..

Vuslatı özlemeye yüzünmü var,
Yürüyen ceset üstünde akılsız bir ser.
Ölümü uyku sananı beklerken har,
Namlusu bana dönük mermisi günah dolu mavzer..

Yaşarken ölmemeyi bilmek varmış,
Dört yanımı sardıgım nefis denen siper.
Hayırsız duygularım beni sarmalamış,
Beni kurtaracak kaleler düştü birer,birer..

Akıl denilen olgunun ayak oyunları,
Haylaz bir çocugun hırçınlıgında kandırdı.
Akil adam oldum avuntusu-martavalı,
Hayatla ölüm arasında dünyaya daldırdı..

Kendim yazdım kendim oynadım senaryoyu,
Anladım beni yaratanın bana bir garazı yokmuş.
Kör ebe oynar gibi avundum ömür boyu,
Bir uyandımki baktım cesedim yıkanıyormuş...

Hilmi Efe