0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1100
Okunma
İnzivâya çekilmiş gözlerim arar seni
Seni bilen gönlüm zihnime hep yazar seni
Avuçlarımın içine aldığım gül kokunu
Gönül evimde ömrümce koklar saklar seni
Çiçeklerle alışık kokunu çeker sînem
Dünya nefessiz kalınca gönlüm saçar seni
Hoş kokulu gülden rengini arar bedenim
Bulamazsa bî’tâb düşer biter özler seni
Ölüm güzel bir şeydir çünkü sen varsın diye
Ucunda ebedî bir ömür var bekler seni
Âh feryâdımla yanan gönlümün mahzûn hâli
Bilsen hep bir ömür hasretinle anar seni
Bu dünyada sana ulaşmak meşakkatlidir
Visâlinle yanan gönül evim ister seni
5.0
100% (1)
