1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
547
Okunma
Sır Mahremiyetti
Sır, mahremiyetti, gizli tutmuştu kendini.
“Elif… Lâm… Mim…”
Kalp, mahremiyet ile sırrın,
gizlilik ile bilinmezliğin,
tutku ile aşkın çözülmez meydanı oldu.
Her şey bu serüvenle başladı...
Ki serüvene meyilli yaratılmıştı.
Sukun sardı gecelere,
Sukun sardı gündüzlere,
Sukun sardı hecelere,
Sukunla vasıl olacaktı gayb olan aleme.
Sardı benliğinde "AŞK" olanı hiçliğine,
An’da sadece...
Ne mazi,ne muzari hüküm geçmemeliydi gönlüne
Sır olmalıydı !...Sır
Akmalıydı inci taneleri O’nun hükmüne
El titrek,gönül mahzun af dedi dil
Çaresizlerin çaresine eğildi zelil.
Güç yok,kudret yok sensin Halikim
Ben ki senin Aşk’ına talibim
Ya Rab kılma beni dallin
Emaneti iman ile teslim eyleyeyim AMİNN
5.0
100% (2)
Cevap Yaz