Hangi aralıkta elime alsam
Kâğıda resmini çiziyor kalem
Bundan kaçınmanın yolunu bulsam
Açıkça ismini yazıyor kalem

Selam verir gibi yüzüme baktı
Ama ben girince dışarı çıktı
Bir ışık söndürdü
Bir ışık yaktı
Karmaşık denklemler çözüyor kalem

Oynuyor benimle beni deniyor
Biz çizgi çekiyor başa dönüyor
Israrın kârı yok elim yanıyor
Sanki kor ateşte kızıyor kalem

Beni kül bellemiş
Seni yandığı
Beni bir pervane
Seni döndüğü
Seni hep muzaffer
Beni yendiği
Seveni ezdikçe eziyor kalem

Ne kadar dirensem aklımı çelip
Sövsem de gitmeyip dövsem de kalıp
Yanına umutsuz aşkını alıp
Her gece rüyama sızıyor kalem

Hele bu günlerde bozuk dengesi
İnsan geçemiyor
Canın yongası
Görsen tek başına idam mangası
Elleri tetikte geziyor kalem

Her kanlı kavgada sürüyor başa
Kolumdan tutuyor vuruyor taşa
O cana kıyıcı kirpiğe kaşa
Destansı övgüler düzüyor kalem

Bakmıyor hukuka töreye dine
Zulmünden kahrettim doğduğum güne
Jandarmaya versem takmıyor gene
Dalgalı sularda yüzüyor kalem

Bakalım ne zaman karışır çarşı
Ne zaman indirir başıma arşı
Ne etsem muhalif
Ne tutsam karşı
Yoluma çukurlar kazıyor kalem

Mantıkla arama çekti de perde
Akılsız başımı uğrattı derde
Belki ben bir yerde aşk başka yerde
Kader çizgisini bozuyor kalem